توضیحات
دلف بن حجدر یا جعفر مکّنی به ابوبکر و مشهور به شبلی عارفی خراسانی الاصل بود. در سال 247 ه. ق در سامرا به دنیا آمد و در بغداد پرورش یافت و در جوانی به کسب علم پرداخت. او اندک اندک عارفی شوریده حال گشت تا بدان جا که اسرار معرفت بر سر منبرها فاش می کرد. در طی طریق معرفت، گاه حالاتی از شبلی به ظهور می رسید که شگفت می نمود. در همین احوال عرفانی بود که برداشتهایی از قرآن و حدیث و اشعار و حتی سخنان عادی عرضه می کرد تا مردمان را به اندشیه وادارد. به واقع شبلی از هر حرکتی قصد تربیتی داشت و حتی سیر تکامل روح خود را نیز نشان می داد. او سرانجام پس از 87 سال زندگی در ذی الحجۀ 334 ه.ق در بغداد چشم از جهان فرو بست.